خانه ام ابری است
یکسره روی زمین ابری ست با آن
از فراز گردنه خرد و خراب و مست
باد می پیچد
یکسره دنیا خراب از اوست
و حواس من
آی ای نی زن که تو را آوای نی برده ست دور از ره
کجایی؟
خانه ام ابری است اما
ابر بارانش گرفته ست
در خیال روزهای روشنم کز دست رفتند
من به روی آفتابم
می برم در ساحت دریا نظاره
و همه دنیا خراب و خرد از باد است
و نی زن که دایم می نوازد نی
در این دنیای ابر اندوه
راه خود را دارد اندر پیش
2 comments:
چه قشنگه اینجا. قالب جدید مبارک
!!!به به! سلیقه ام گویی حرف ندارد
Post a Comment