قضیه ی مرثیه ی شاعر

قضیه ی مرثیه ی شاعر- از کتاب وغ وغ ساهاب! اثر صادق هدایت
مترجم: دختر کوچولو

یک شاعر عالی قدر بود در کمپانی
که ازو صادر می شد اشعار بی معنی
آمد یک قضیه اخلاقی و اجتماعی
تو شعر در بیاورد، اما سکته کرد نا گاهی
اول او کردش سکته ملیح
بعد سکته وقیح و پس قبیح
بالاخره جان به جان آفرین سپرد
از این دنیای دون رختش را ور داشت و برد
لبیک حق را این چنین اجابت کرد
دنیایی را از شر اشعار خودش راحت کرد
رفت و با ملایک مشهور گردید
اگر او بود دست ما را از پشت می بست
راه ترقی را به روی ماها می بست
از این جهت بهتر شد که او مرد
گورش را گم کرد و زود تشریفاتش را برد
اما حالا ازو قدر دانی می کنیم
تا زنده ها بدانند که ما قدر دانیم
قدر اسیران خاک را خوب می دانیم
اگر زنده بود فحشش می دادیم
تو مجامع خودمان راهش نمی دادیم
اما چون تصمیم داریم ترقی بکنیم
اینست که از مردنش اظهار تاسف می کنیم

The case of elegizing for the poet!

There was a highly-valued poet in a company
He wove a lot of claptrap together and fed it to us!
He was about to write a poem about societal and ethical matters
Nevertheless, he suddenly had heart attack!
At first, he had the comely heart attack
Then, it deteriorated to the out of line one
At long last he gave up the ghost!
People got rid of his poems!
He went to heaven, and he ran around with angles!
Alas! He was away from his friends
If he were alive, he would surely surpass us
He did not let us promote!
That is why; it is cream of the crop that he died!
He got the hell out and left very soon
Now we realize the worth of him
We are elegizing for him
Who they are still alive must know that
we realize the worth of him!
We realize the worth of deceased people perfectly!
If he had been alive, we would have cussed him
We did not let him be in our gatherings
‘cause we want to promote
We hereby express our sorrow for him!